Τι πραγματικά πρέπει να γνωρίζουμε για την Άσκηση
1) Κάθε ενήλικας πρέπει να ασκείτε τουλάχιστον για 30
λεπτά με μέτρια τουλάχιστον ένταση για τις περισσότερες ημέρες της
εβδομάδας.
2) Μεγαλύτερα οφέλη υπάρχουν όταν η άσκηση είναι εντονότερη, διαρκεί περισσότερο και γίνεται συχνότερα.
3) Πρέπει να επιστρατεύονται μεγάλες μυϊκές ομάδες σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων.
4) Η αύξηση της έντασης πρέπει να γίνεται ανάλογα με τις ατομικές ικανότητες και να υπάρχει προοδευτική κλιμάκωση, προς αποφυγή τραυματισμών.
5) Αερόβια προγράμματα που στοχεύουν στη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής πρέπει να συμπληρώνονται με ασκήσεις που στοχεύουν στην αύξηση της δύναμης, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, για τη βελτίωση της μυοσκελετικής λειτουργίας.
6) Η άσκηση μπορεί να έχει τη μορφή φυσικής δραστηριότητας ενσωματωμένη στην καθημερινή ζωή. Χρήση της σκάλας αντί του ανελκυστήρα, της βάδισης αντί του αυτοκινήτου κ.ά.
7) Όταν υπάρχουν χρόνια προβλήματα υγείας , όπως καρδιοπάθειες και σακχαρώδης διαβήτης, επιβάλλεται η τακτική ιατρική παρακολούθηση και η άθληση να γίνεται μετά από ιατρική άδεια.
8) Αν κάποιος που γυμνάζεται σταματήσει την άσκηση, τότε παρατηρείται αισθητή μείωση της απόδοσής του κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες και σε 4 εβδομάδες χάνεται το 50% ενώ σε 8 εβδομάδες επανέρχεται στο αρχικό επίπεδο που βρίσκονταν πριν από την άσκηση.
9) Επίσης αν αθλείται για 4 μήνες, σταματήσει για 4 μήνες ξαναρχίσει για άλλους 5 μήνες και σταματήσει πάλι για 3 μήνες, τότε εξακολουθεί να ανήκει στην κατηγορία των αρχαρίων. Μόνο η συστηματική χρόνια άθληση επιφέρει οφέλη για την υγεία.
10) H ελάχιστη ενεργειακή δαπάνη συνίσταται στις 500 χιλιοθερμίδες την εβδομάδα και τις 2500 χιλιοθερμίδες μέγιστα την εβδομάδα.
11) Ένα παράδειγμα μέτριας έντασης άσκηση είναι: βάδισμα στο διάδρομο με ταχύτητα 6 χιλιόμετρα την ώρα ή ποδήλατο με ταχύτητα 16 χιλιόμετρα την ώρα
Ευμένη Π. Καραφυλλίδη
(BSc ( Hons ), MSc, NYSCDN Κλινικός διαιτολόγος - διατροφολόγος Διευθυντής Διαιτολογικού Τμήματος Νοσοκομείου ΙΑΣΩ General )
2) Μεγαλύτερα οφέλη υπάρχουν όταν η άσκηση είναι εντονότερη, διαρκεί περισσότερο και γίνεται συχνότερα.
3) Πρέπει να επιστρατεύονται μεγάλες μυϊκές ομάδες σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων.
4) Η αύξηση της έντασης πρέπει να γίνεται ανάλογα με τις ατομικές ικανότητες και να υπάρχει προοδευτική κλιμάκωση, προς αποφυγή τραυματισμών.
5) Αερόβια προγράμματα που στοχεύουν στη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής πρέπει να συμπληρώνονται με ασκήσεις που στοχεύουν στην αύξηση της δύναμης, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, για τη βελτίωση της μυοσκελετικής λειτουργίας.
6) Η άσκηση μπορεί να έχει τη μορφή φυσικής δραστηριότητας ενσωματωμένη στην καθημερινή ζωή. Χρήση της σκάλας αντί του ανελκυστήρα, της βάδισης αντί του αυτοκινήτου κ.ά.
7) Όταν υπάρχουν χρόνια προβλήματα υγείας , όπως καρδιοπάθειες και σακχαρώδης διαβήτης, επιβάλλεται η τακτική ιατρική παρακολούθηση και η άθληση να γίνεται μετά από ιατρική άδεια.
8) Αν κάποιος που γυμνάζεται σταματήσει την άσκηση, τότε παρατηρείται αισθητή μείωση της απόδοσής του κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες και σε 4 εβδομάδες χάνεται το 50% ενώ σε 8 εβδομάδες επανέρχεται στο αρχικό επίπεδο που βρίσκονταν πριν από την άσκηση.
9) Επίσης αν αθλείται για 4 μήνες, σταματήσει για 4 μήνες ξαναρχίσει για άλλους 5 μήνες και σταματήσει πάλι για 3 μήνες, τότε εξακολουθεί να ανήκει στην κατηγορία των αρχαρίων. Μόνο η συστηματική χρόνια άθληση επιφέρει οφέλη για την υγεία.
10) H ελάχιστη ενεργειακή δαπάνη συνίσταται στις 500 χιλιοθερμίδες την εβδομάδα και τις 2500 χιλιοθερμίδες μέγιστα την εβδομάδα.
11) Ένα παράδειγμα μέτριας έντασης άσκηση είναι: βάδισμα στο διάδρομο με ταχύτητα 6 χιλιόμετρα την ώρα ή ποδήλατο με ταχύτητα 16 χιλιόμετρα την ώρα
Ευμένη Π. Καραφυλλίδη
(BSc ( Hons ), MSc, NYSCDN Κλινικός διαιτολόγος - διατροφολόγος Διευθυντής Διαιτολογικού Τμήματος Νοσοκομείου ΙΑΣΩ General )
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου