4 Τεχνητές Γλυκαντικές Ουσίες και τα Επίπεδα Ασφάλειας τους

Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες χρησιμοποιούνται σε πολλά προϊόντα τα οποία τρώμε και πίνουμε σήμερα. Ενώ 70 εκατομμύρια Αμερικανοί κατανάλωναν τεχνητά γλυκαντικά προϊόντα το 1987, περισσότεροι από 160 εκατομμύρια τα καταναλώνουν σήμερα. Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες παραμονεύουν στα αναψυκτικά διαίτης, στα sugar-free παγωτά και μπισκότα και σε αμέτρητα άλλα τρόφιμα. Η ανάπτυξη τους ήταν πολύ χρήσιμη για τους διαβητικούς και όσους βρίσκονταν σε δίαιτα, αλλά ίσως να έχετε αναρωτηθεί για την ασφάλεια των εν λόγω ουσιών.

Η FDA (Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων) δοκιμάζει τις τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και καθορίζει τα ασφαλή ποσά ή την αποδεκτή ημερήσια δόση (ADI) για την καθεμιά. Πιο κάτω θα ρίξουμε μια ματιά σε 4 από τις πιο κοινές τεχνητές γλυκαντικές ουσίες.


1. Ασπαρτάμη

Η ασπαρτάμη είναι μία από τις πιο δημοφιλές τεχνητές γλυκαντικές ουσίες. Είναι κατασκευασμένη από το συνδυασμό 2 αμινοξέων με μεθανόλη, και παράγετε μια ουσία 180-200 φορές γλυκύτερη από τη ζάχαρη.

Η ασπαρτάμη βρίσκεται σε πολλά αναψυκτικά διαίτης. Διασπάτε όταν θερμαίνεται, γι’ αυτό δεν συνιστάται για χρήση στο μαγείρεμα ή στο ψήσιμο. Ορισμένοι ισχυρισμοί έχουν κάνει λόγο για πονοκεφάλους, ζαλάδες και άλλα προβλήματα του νευρικού συστήματος μετά την κατανάλωση ασπαρτάμης. Ωστόσο, οι μελέτες δεν έχουν προσδιορίσει κάποια σύνδεση.

Η FDA έχει συστήσει ασφαλές επίπεδο ασπαρτάμης (ADI) ως 50 χιλιοστόγραμμα ανά κιλό σωματικού βάρους.


2. Σακχαρίνη

Η σακχαρίνη, γνωστή και με τη ονομασία ως «Sweet ‘n Low», υπάρχει εδώ και περισσότερο καιρό από ότι οι άλλες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, από το 1878. Είναι ένα οργανικό μόριο που κατασκευάζεται από πετρέλαιο και είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.

Τη δεκαετία του ‘70, η σακχαρίνη έπεσε σε δυσμένεια, όταν οι μελέτες σύνδεσαν τη χρήση της με την ανάπτυξη όγκων της ουροδόχου κύστης σε αρσενικούς αρουραίους. Ωστόσο, μεταγενέστερες μελέτες έδειξαν ότι ο σχηματισμός των όγκων εξαρτιόταν από τον τρόπο που οι αρουραίοι μεταβόλιζαν την σακχαρίνη, ο οποίος διαφέρει από τον τρόπο που την μεταβολίζουν οι άνθρωποι. Οι προειδοποιητικές ετικέτες αφαιρέθηκαν από τα προϊόντα σακχαρίνης το 2000.

Η FDA απαριθμεί την ημερήσια αποδεκτή δόση σε 5 χιλιοστόγραμμα ανά κιλό σωματικού βάρους, ή το ισοδύναμο των 9 έως 12 συσκευασιών γλυκαντικού.


3. Σουκραλόζη

Η σουκραλόζη, γνωστή με την εμπορική ονομασία Splenda, συνδυάζει γλυκαντική ουσία με μαλτοδεξτρίνη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο ζάχαρης στο ψήσιμο διαφόρων τροφίμων.

Η Splenda έχει αποτελέσει αντικείμενο των λιγότερων διαμαχών όσον αφορά την υγεία από ότι άλλες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, με περισσότερες από 100 μελέτες να μην δείχνουν κάποια σημαντική παρενέργεια που να σχετίζεται με τη χρήση της.

Η αποδεκτή ημερήσια δόση είναι 5 χιλιοστόγραμμα ανά κιλό σωματικού βάρους.


4. Ακεσουλφάμη Κ

Η ακεσουλφάμη Κ (το Κ προέρχεται από το σύμβολο για το κάλιο) δεν επηρεάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το ψήσιμο καθώς και για τη γλύκανση ροφημάτων. Χρησιμοποιήστε την με προσοχή καθώς η ακεσουλφάμη Κ έχει μια πικρή γεύση όταν χρησιμοποιείται μόνη της. Είναι προτιμότερο να συνδυάζεται με άλλες γλυκαντικές ουσίες.

Η αποδεκτή ημερήσια δόση της FDA είναι 15 χιλιοστόγραμμα ανά κιλό σωματικού βάρους, η οποία ισοδυναμεί με 6 σόδες διαίτης.

Το κλειδί με όλες τις τεχνητές γλυκαντικές ουσίες φαίνεται να είναι το μέτρο. Ετοιμάζοντας μια παρτίδα μπισκότα με μια τεχνητή γλυκαντική ουσία μερικές φορές το μήνα ή πίνοντας μία σόδα διαίτης μια φορά την ημέρα θα σας προσφέρει μια γλυκιά απόλαυση, χωρίς να σας προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις.
 .fit-blaster.com